بنام خدا

که لااله الا الله ست

سالروز تولد حضرت علی (ع) بر تمامی مسلمان مبارک باد

سیزدم  ماه رجب هر سال یادآور روز جمعه 13 رجب در سال سى‏ام عام الفیل   مطابق با 601 میلادی است روزی که خانم فاطمه بنت اسد زنی شریف ، پاکدامن مومن و موحد به خدا یکتا  همسر جناب ابوطالب مردی از تبار حضرت ابراهیم خلیل الله  که همه روزه در سحرگاهان برای عبادت یکتای بیهمتا به کعبه مکرم روی میاورد آنروز نیز در برابر دیدگان موحدین به الله که در آن مکان مقدس حاضر بودند حضور پیدا کرد اما این روز با روزهای گذشته فرق داشت چون فرزندی را که در بطن خود داشت و نه ماه تمام برای بدنیا آوردنش بیقراری میکرد آمدنش را نوید میداد . او در کنار خانه خدا از معبودش خواست که تولد این طفل را که در ر حم نیز بامادرش حرف میزد بر وی آسان گرداند و خداوند کریم نیز این دعای فاطمه بنت اسد را مستجاب و دیوار کعبه شکاف برداشته و فاطمه بدرون آن راهنمایی و شکاف بسته و بعد از ساعاتی دوباره دیوار شکافته شد و اینبار دیگر فاطمه تنها نبود بلکه نورسیده ای را در اغوش داشت که از رسول خدا نقل کرده اند که فرمود من و علی نوری بودیم از  خدا در آفرینش قبل از خلقت حضرت آدم واین نور بعد از افرینش حضرت آدم در وجود آنحضرت  منتقل و از صلبی به صلبی تا اینکه به حضرت عبدالمطلب رسید و بعد  دو فسمت شد و قسمتی در صلب حضرت عبدالله  و قسمتی دیگر در صلب ابوطالب قرار گرفت و نتیجه  آن خلقت دو انسان است که یکی بمقام عالی پیامری میرسد و آن حضرت محمد (ص) و دیگری بمقام امامت وآن حضرن علی بن ابوطالب (ع) میباشد که به اذن خدای کریم سرنوشت جهان به دست آنها سپرده میشود و تاریخ عملکرد آنها را چننین ترسیم میکند که حضرت علی (ع) از 6 سالی به جمع خانواده پسر عمویش که آنزمان به محمد امین معروف بود میپیوند و در دامن پر مهر آنحضرت تربیت و رشد میکند تا اینکه بفرمان خداوند کریم حضرت محمد (ص) به پیامبری مییرسد و راه پرفراز نشیب رسالت را اغاز  و در این راه اولین کسی که با آن بزرگوار بیعت میکند و  نماز را به همراهی حضرت خدیجه همسر فداکار و دلسوز پیامبر اکرم به حضرتش اقتدا میکند و برای بثمر رسیدن اسلام محمدی  پابپای پیامبر خدا و دیگر مسلمین در جنگهای زیادی مثل احد ، بدر ، خندق ، احزاب شرکت و با شجاعت فراوان و همراه با تقوای الهی پرچم دار جهاد در را خدا میشود و در این جهاد مقدس پیروزی هایی فراوانی نصیب لشگر اسلام میگردد و در تمام این جنگها ها بعد از حضرت محمد (ص) حضرت علی (ع) شاخص بود و بعد از رحلت پیامیر خدا نیز برای پایداری حکومت نو پای اسلامی با از خود گذشتگی و درایت و سکوت  به  همراهی خلفای اسلامی  پرداخت تا اینکه بعد از قائله قتل عثمان به اصرار مردم خلافت بر امت اسلامی را پذیرفت  و اما در این مقطع از زمان  حکومت اسلامی دیگر آن حکومت زمان پیامبر و یا دوخلیفه بعد ایشان نبود بلکه در زمان خلیفه سوم ( عثمان ) با راهیابی مخالیفن حضرت محمد (ص) از جمله خاندان ابوسفیان  مثل معاویه و و همدستانش و قبضه شدن حکومت و اموال مسلمین به دست آنها ادامه راه حکومت اسلامی را بدست حضرت علی (ع) مشکل میکرد چرا که آن حضرت مرد عدالت و تقوا بود و حکومتی را میخواست که ادامه حکومت حضرت محمد (س) و اجرای فرمان حق باشد و در نتیجه کنار گذاشتن عوامل خاندان ابوسفیان و بنی امیه و نجات حکومت الله از دست آنها کاری بس دشوار مینمود و این کار به بهای رودرویی حضرت علی (ع) با مسلمانان فریب خورده مثل طلعه و زبیر و مروان حکم و به فرماندهی عایشه همسر حضرت محمد که دختر ابوبکر نیز بود در جنگی بنام جمل که با شکست دشمنان پایان یافت انجامید و بعد کینه دشمنان نسبت آن حضرت بیشتر و همین کینه و عدوات قبلی خاندان ابوسفیان و بی امیه از خاندان رسول خدا و دنیا طلبی و عدم اعتقاد واقعی آنها به خدا و پیامبر و قرآن معاویه را وا داشت که برای تسلط خود بر حکومت شام و قبضه نمودن حکومت اسلامی برنامه ریزی نماید و با بکار گیری مشاورین مکار و کارکشته در راه شیطان از جمله عمره عاص زمینه جنگهای دیگر را با حضرت علی (ع) فراهم ساخت که میتوان  به جنگ صفین اشاره و در این جنگ لشگریان اسلام در استانه پیروزی نهایی بودند که مکر عمروعاص مبنی بر سر نیزه کردن قرآن ها و استفاده نمودن از احساسات مذهبی مسلمانان منجر به حکمیت گردید که در این حکمیت عمرو عاص نماینده معاویه توانست با زیرکی تمام علی رغم توافق با ابوموسی عشعری نماینده حضرت علی (ع) مبنی بر برکنار نمودن حضرت علی و معاویه از حکومت و جایگزین نمودن فردی دیگر  توانست ابوموسی را بفریبد  پیروزی مسلم جنگ صفین که به نفع علی بود  را به توقف بکشناند و بعد از این جنگ مسلمانان دو گرو شدند گروهی مخالف حکمیت و گروهی موافق ، آنهایی که مخالف بودند خوارج نام گرفتن و ضدیت خود را با علی (ع) ادامه تا اینکه منجر به جنگ نهروان شد گه در این چنگ سپاه اسلام پیروز میشوند و لی فتنه تمام نشد و بصورت اتش زیر خاکستر باقی ماند تا اینکه مولی متقیان علی (ع) بدست یکی از همین خوارج بنام بن ملجم مردای در مسجد کوفه بشهادت میرسد